Mijn dochter van 12 is zo lang en zo smal dat ze in geen enkele winkel passende kleding vindt. Oplossing: ze heeft zichzelf leren naaien. Deze hele outfit maakte ze zelf.
Mijn man ontdekte vanmorgen dat ik vocht in mijn koplamp had en haalde hem even uit de auto. Hij bedacht om er rijst in te gooien om het vocht op te nemen. Nu zit er rijst in de koplamp die er niet meer uit wil. Ook niet met een penseel. Er zit nu ook een penseel in de koplamp.
Ze was 12 en op school wisten ze niet wat ze met haar aan moesten. De ingeschakelde professional beet ons toe dat we vooral niet te veel verwachtingen van ons kind moesten hebben. Ze slaagde vandaag voor haar gymnasium, 9 vakken, twee betaprofielen. Dikke neus naar iedereen🎉
18 jaar geleden zat ik op mijn knieën voor een couveuse. Daarin lag mijn nichtje, geboren na 26 weken zwangerschap. Ze was zwak en haar overlevingskansen waren klein. Vandaag is ze geslaagd voor haar vwo diploma. Even huilen.
Ze is klaar❤️Na drie dagen en een nacht op een natte steiger, tussen de buien door, met drie truien, in de stekende zon, maar wat ben ik trots. De lezeres is klaar en te zien bij Boekhuis De Kleine Tovenaar in Roermond.
Project nieuwe slaapkamer is voltooid. Ik schilderde het patroon uit de losse pols op de muur, het kostte me ongeveer 12 uur in totaal. Maar intens tevreden met het resultaat.
Ik zet een liedje op.
Tot mijn verbazing reageert mijn dochter van 13 niet op mijn keuze.
‘Moet je nu niet gaan klagen over mijn muzieksmaak?’ vraag ik voor de zekerheid.
‘Nee,’ zegt ze kalm. ‘Negatief gedrag moet je negeren, positief gedrag belonen.’
Even verderop in de straat is een prachtig oud huis net verkocht. 55 jaar lang woonde er een echtpaar in, nu een jong stel. Gisteren waren ze er voor het eerst aan het werk. Hun 1e actie: de schitterende vuurdoorn die de zijgevel bedekte bij de stam afzagen. Moord. Even huilen.
1,5 jaar geleden kochten we ons huidige huis. Op zolder vonden we de oude ensuitedeuren, door een vorige eigenaar eruit gesloopt maar gelukkig wel bewaard. We hebben ze geschuurd, gelakt, het lood hersteld en teruggeplaatst. En een bijpassende boekenkast getimmerd. Erg tevreden.
Dochter (15) moest een motivatiebrief schrijven welke onderwijscoach ze vanaf komend jaar wil. Ze draaide het om en schreef een betoog over dat ze filosofische en mentale uitdaging zoekt, en andere manieren van denken en ze roept de leraar die haar dat kan bieden op te reageren👌🏻
Mijn dochter van 12 kreeg vorig jaar voor haar verjaardag een tin whistle, een traditioneel Iers fluitje. Ze leerde zichzelf spelen en dat ging zo goed dat we een leraar zochten. Die was niet makkelijk te vinden in nl maar het lukte. En nu hebben we dit in huis❤️
Mijn leven lang heb ik geworsteld met het feit dat ik geen kunstacademie heb gedaan. Ik schaamde me ervoor, durfde mezelf lang geen kunstenaar te noemen. Een paar dagen geleden kreeg ik een uitnodiging. Of ik les wilde komen geven aan een mooie academie❤️
De dakdekkers wilden wel eens weten wat ik zat te doen in mijn atelier. Dus daar stonden 3 enorme getatoeëerde mannen om me heen te luisteren hoe ik lino’s druk. Na afloop bleef het even stil.
‘Ja, je moet toch wat met je leven,’ zei de dakdekker met de gouden tand toen.
Haha!
DE DANS VAN DE SPREEUW❤️Ik ben gefascineerd door hoe en vooral waarom spreeuwen zwermen. Dit werk maakte ik de afgelopen tijd, het is 3 meter hoog en is aangedreven door een motor waardoor de spiraalconstructie roteert. VANAF 24-2 TE ZIEN BIJ GALLERY UNTITLED, Rotterdam.
2,5 jaar geleden, ze was hoogzwanger van mijn neefje, kreeg mijn schoonzusje de diagnose acute leukemie. Het waren twee afgrijselijke jaren, voor haar en voor ons. Maar ze is er nog. En vandaag vierden we voor het eerst weer kerst samen. Even huilen.
Er is één ding in het leven dat ik echt niet begrijp. Waarom zitten stokbroden in van die net te korte, open zakken? Ik bedoel: dat is toch vies? Waar is dat blote bovenkantje allemaal geweest? Wie heeft daar a aangezeten voordat ik het kocht?
Vanaf zondagavond schilder ik met een geweldig team mijn linosnede van de lezeres op de buitenmuur van de boekhandel in mijn stad. Gisteravond projecteerden we haar voor het eerst. Magisch om mijn werk zo groot te zien❤️
Ik weet niet wat jullie deden vanmorgen maar ik werd toegesproken door de wethouder en ik KREEG EEN GEWELDIGE ONDERSCHEIDING VOOR MIJN BOEK en nu knap ik uitelkaar van trots❤️
Ik wil dat mijn nieuwe atelier een plek wordt waar het gevoel heerst dat alles kan en mag. In de ruimte waar de drukpers komt te staan schilderde ik een radiatorvolkje.
Om half twee heeft ze haar eindexamen Engels en ze appt me net of ik even een woordenboek Engels-Nederlands wil halen bij de Hema. Echt, zijn jullie kinderen ook zo of heb ik alleen zo’n exemplaar?
Twee jaar geleden kreeg mijn schoonzusje acute leukemie. Ze was 35 weken zwanger. Ze leeft nog, dankzij stamceltransplantatie. Vorige maand werd mijn oudste dochter 18. Ze besloot bloed- en plasmadonor én stamceldonor te worden.
Voor haar tante.
Wat ben ik trots op haar.
Hij is binnen! HOERA! Anderhalf jaar bestond hij alleen maar in mijn hoofd maar nu is het echt en kan ik hem vasthouden. Vanaf woensdag te koop in de boekhandel💕
De jongste mocht naar het plusklasje.
Verontwaardigd kwam ze thuis.
‘Ik ga niet! Ik wil niet! Ik doe het niet!’
Ik: ‘Maar waarom dan niet, schatje?’
‘Dan mis ik de tekenles en borduren en handvaardigheid.’
👌🏻
(Ze gaat dus niet, even voor de duidelijkheid.)
Mijn dochtertje van 11 had het heel moeilijk toen onze hond Marie overleed, anderhalf jaar geleden. Ze werkte heel lang aan een olieverfschilderij, met steeds langere tussenpozen. Vandaag maakte ze het af.
Ik drukte deze (linosnede)kaarten met de hand en wil graag een setje verloten. Laat een reactie achter onder dit bericht, het is dan natuurlijk wel leuk als je me volgt of gaat volgen, en ik stuur de set op naar de winnaar.
36 werken verkocht op de AAF en in de aftersales. HALLELUJAH. Misschien is het niet netjes om dit van de daken te schreeuwen, maar hee, ik kom van diep hè mensen. Enorm trots!
Wat een fantastische dag was het gisteren. Bedankt voor alle berichtjes en felicitaties, ik ben ontzettend blij. Als klein meisje keek ik al naar de bekroonde boeken en dacht: dat is wat ik wil, boeken maken. En nu doe ik het❤️
Ik vind de vluchtelingencrisis verschrikkelijk en mensonterend. Erover schrijven lukt niet, ik voel me niet vrij genoeg. Daarom deed ik wat ik misschien wel gewoon het beste kan, ik zette het om in een beeld.
@susansmitauteur
De middelbare school van onze kinderen zei: huiswerk moeten ze zelf doen, bemoei je als ouder nergens mee, het is iets tussen ons en het kind. Alleen zo leren ze zelfredzaam te worden. Vond ik een prima uitgangspunt, eerlijk gezegd.
Mijn werk is tot 9 april te zien bij Gallery Untitled in Rotterdam. Naast vee nieuwe linosneden maakte ik deze reusachtige spreeuwenzwerm van drie meter hoog die door de ruimte beweegt door een motortje.
Gisteren werd in Italië mijn boek onderscheiden met de oorkonde van de IBBY-honour list 2024. Een prestigieuze internationale prijs voor de mooiste boeken ter wereld. Ik kon er niet bij zijn vanwege een kapotte rug maar het diploma komt nu met de post, dus dat komt goed.
Lino van de dag❤️Hier druk ik een van de prenten uit Het lied van de spreeuw af. Omdat de drukplaten heel groot zijn passen ze niet in de pers en doe ik alles met de hand. Vrijdag aanstaande ligt het boek in de winkel. (WAAAAH)
‘Oh ik ben zó fan van u!’ riep Marte, de meest innemende boekhandelaar van België, glunderend toen ik de winkel binnenkwam.
Aan het einde van de signeersessie wilde ze graag samen op de foto.
‘Als ik naar u kijk dan zie ik mezelf als ik oud ben,’ vertrouwde ze me toe.
Oud ja😬
@hesterzitvast
Muren van onbegrip en stilte na mijn miskraam. Maar de oma van mijn man, ver in de 90, 13 volwassen kinderen, zei tegen me: ik heb 3 engeltjes gekregen en daar heb ik nog elke dag verdriet om. Dat gaf lucht. Heel veel sterkte.
Nog 1x een foto van mij en De lezeres. Ik houd zo van het zwart-wit van linosneden en helemaal nu het zo groot is. Gisteren werd ik geïnterviewd voor de radio en eerder deze week stond ze met een grote foto in de krant. Ik ben zo blij dat ik haar met een groot publiek mag delen.
Tijdens mijn rondje met de hond stopte er een oud, rimpelig vrouwtje op een scootmobiel voor me. ‘Ik wil je graag een plantje geven, ik kweek ze zelf en deel ze uit,’ zei ze. ‘Zoek er maar een uit.’ Dat deed ik. En nu ben ik even heel gelukkig dat er zo’n fijne mensen bestaan.
Ik maakte voor mijn geslaagde dochter haar portret in linosnede❤️Ik maakte hoe ik haar zie en voel, sneed weg wat te veel was en liet het licht haar wezen vormen.
Vandaag hebben we ons kind verhuisd naar haar studentenstad. Het is helemaal goed en ik gun haar een prachtige studententijd maar toen ik haar knuffelde piepte ik toch met een klein stemmetje: ‘kom nog af en toe eens naar huis.’
Vandaag in De Volkskrant. Ik ben ontzettend blij met dit artikel, Ianthe Sahadat heeft me weergegeven zoals ik ben, dat heeft ze uitermate knap gedaan. De foto’s zijn gemaakt door Frank Ruiter en ik vind ze fenomenaal.
Ik denk dat ik in een zaagperiode zit. Dit maakte ik in de afgelopen dagen. Als je mij al lang volgt weet je dat ik ooit mijn beeldende carrière begon als striptekenaar. Dus nu vereeuwigde ik mijn alter egootje in hout.
Zes jaar geleden trouwden we op deze dag. Er zijn veel mooie officiële foto’s gemaakt, maar dit is mijn lievelings❤️ (We zijn overigens 21 jaar samen maar we hadden gewoon zin in een feestje in 2015:)
@Japked
De dag voor mijn 1e serieuze sollicitatie liep ik in het park met mijn vriend, daar was een heel lelijk hondje, we maakten er net iets te luid grappen over, het baasje was nergens te zien. De 1e vraag van de directeur tijdens de sollicitatie: vond je mijn hondje echt zo lelijk?
Vandaag 18 jaar geleden werd deze baby geboren. Ze bleek een van de meest fantastische mensen te zijn die ik ken. Ze houdt van moderne kunst, is een echte bèta, wil foodtechnologie gaan studeren als ze slaagt, is kalm en zelfverzekerd,werkt graag met haar handen. Mijn liefste E❤️
De achterburen waren verhuisd en we waren benieuwd wanneer de nieuwe mensen zouden komen.
Kind 1: De nieuwe mensen zijn gisteren gearriveerd hoor!
Ik: Hoe weet je dat?’
Kind 1: Omdat ik ze gisteravond zag seksen in hun woonkamer.
Ik: ...
Kind 2: Misschien hebben ze nog geen bed.
We spelen Heel Holland Bakt met de kinderen. Alle ingrediënten staan klaar, het recept is uitgeprint en ze kunnen beginnen. Om alles compleet te maken heeft mijn man zich als Jannie verkleed en ik als Robèrt. (Andersom had ook gekund maar ik wilde graag het Brabantse accent doen)
Vandaag heb ik een textieldrukkerij ingericht in mijn atelier. Dit shirtje drukte ik lekker voor mezelf, heb ik mijn visitekaartje altijd bij me, als een soort reclamebord😉
Lino van de dag❤️Al jaren bedruk ik mijn eigen agenda’s, het kleinste exemplaar van de hema, hij kost precies 1 euro. Deze lino maakte ik lang geleden voor een boekomslag en ik vond hem wel mooi symbolisch voor een agenda.
25 jaar geleden wilde ik schrijver worden maar ik dacht dat niemand op mijn werk zat te wachten en besloot rechten te gaan studeren want nou ja. Op dit moment maak ik boeken voor drie uitgevers en heb net een geweldige klus afgerond voor een vierde. Ik deed het maar mooi❤️
Mijn man stuurt een nogal groot team aan. Hij heeft al zijn medewerkers gevraagd of hij de sintchocolade die dit jaar uitgedeeld zou worden binnen het bedrijf mag doorsluizen naar de zorgmedewerkers in het ziekenhuis. Zo. Ik heb echt een leuke man.
Voor de aankomende expositie moesten al mijn werken op de foto. Een flinke klus maar het zag er wel mooi uit, al mijn lino’s uitgespreid over mijn ateliervloer❤️
Ik vroeg me af of er ooit een Nederlands woord heeft bestaan voor wat we nu t-shirt noemen. Nu kom ik dus heerlijke woorden tegen als borstrok, boezeroen en wambuis. Ik zou er graag voor pleiten om het lelijke woord t-shirt eruit te gooien en vanaf nu boezeroen te zeggen.
De making of Het lied van de spreeuw. Zelfs na duizenden keren inrollen en afdrukken vind ik het elke keer weer magic wat er tevoorschijnkomt, het blijft spannend. Filmpje gemaakt door
@uitgPloegsma
In december kreeg mijn jongste dochter, roofvogelliefhebber tot in haar botten, van mijn ouders een torenvalkkast cadeau. Die werd in de familiewijngaard geplaatst. Tot haar grote vreugde kwam er een paartje en zelfs eieren. Vandaag mocht ze helpen de kuikens te ringen.