دیدید بعضی ابیات با اینکه به صورت واضح به غم اشاره نمیکنن یه حزن عمیقی توشه؟ مثلا آقای شهریار گفته:
آزادگان به عشق خیانت نمیکنند
او را خصال مردم آزاده��و نبود.
بابابزرگم ۹۴ سالشه بعد صدام کرده با ذوق میگه: عصا رو ترک کردم ببین چه صاف راه میرم، تااازه میتونم بدون خم کردن زانوهام کف دستتمو برسونم زمین. آخه بامزه. :')