annemin pet sonucu cikti.doktor ölecek diyor.anneme söyleyemiyoruz.bulasik yikiyorum o da masada oturuyor.tutamiyorum kendimi,anlayacak bir terslik oldugunu.bicakla elimi kesip aciyor diye cildirmis gibi agladim.o gün o bicak benim hayatla bagimi kesmisti de sesimi cikaramamistim
ya benimde annem öldü,gömdük,herkes gitti,evde yalnız kaldım.günlüğüme yazdım,duvarlara bile anlattım ama bir süre sonra yetmedi daha da haykırmak istedim ve buraya yazdım hep.herkes acısını farklı yaşar niye bu kadar kırıcısınız
güzel mesajlarınız için çok teşekkür ederim hepimiz imtihan dünyasındayiz farklı hayatlarda benzer acılar yaşıyoruz bu vesileyle bütün ölmüşlerimizin ruhuna birer fatiha okuyalım, mutlu edersiniz
bir kere poğaça yaparken tuz yerine karbonat atmışım karıştırmıştım. sonrasında hep anneme sorardım hangisi tuz diye. annem kavanozların üstüne tuz ve karbonat yazıp yapıştırmış, ben öldüğümde karıştırmaman için yazdım bak demişti. ağlamıştım, o da ağlamıştı+
ama annem öleceği için değil onsuz nasıl devam edeceğimi düşündüğü için ağlamıştı. annem öldü,ben hangisi tuz diye anneme sormak istiyorum,ben annemi istiyorum diye çığlıklar atasım geliyor ama sesimi çıkaramıyorum çünkü insanın annesi yoksa kimse nazını çekmiyor,annenize sarılın
on altı yaşındaydım. annem beni üzmemek için kanserin ciğerlerine yayılmadığını söylemişti, bende anne ciğerde olursa ölümcülmüş bak senin ciğerlerin tertemiz diyerek teselli ettiğimi sanmıştım, kaybettikten sonra öğrendim tabii
yere oturdum. sağımda ablam solumda annem yatıyor, son bir ayda hayatımda neler olduğunu anlattım, neden böyle olduğunu sordum, ağladım ama hiç konuşmadılar. sonra kalktım, mezarlığın kapısını kapatıp çıktım
bugun kemal gozleri gordum ve sanki dunya stari gormus gibi sasirdim gidip yakindan inceleyesim parmagimin ucuyla dokunasim falan geldi hukuk1 comezligi boyle bi sey galiba
annemin mezarına gittiğimde hep ağlasam da bazen gülüyorum komik şeyler anlatırken.belki inanmayacaksınız ama ben ne zaman gülsem rüzgar olmasa bile o rüzgar gülü dönüyor ve ben ağlarken duruyor,ne kadar rüzgar esse de dönmüyor.annem ölse de benimle konuşuyor
bugün çaresizlikten saatlerce ağladım,bana bir yol göstermesi için Allaha yalvardım ve az önce hayalimden bile güzel bir yol serildi önüme.teşekkür ederim allahım çok teşekkür ederim🩷🩷🩷🩷🩷
nefes alamiyorum.annemin cenazesinde bile gulumsemeyi basarmistim ama artik nasilsin sorusuna bile saatlerce agliyorum.icimde buyuk bir eksiklik var,dolmuyor.insanlar cok konusuyor duymak istemiyorum.devam etmek zorundayim biliyorum ama hic gucum yok sanki,velhasilkelam tukendim
linclemek icin degil ciddi soruyorum.erkekler kendilerine ozurlu gibi davranilmasindan rahatsiz olmuyor mu?o yapamaz yemegi hazir olsun o temizleyemez evi temizlensin.o utuluyemez kiyafetleri halledilsin.o yalniz yasayamaz sıkılır.uc yasinda ve her anlamda felcmis gibi
annem öldükten sonraki gun akşam bi ara evin içinde ablamlarla karsilastik,şok olmuş sekilde bakakaldik.dun annemiz ölmüştü ve biz çay çorba servisi yapiyor,asla aglayamiyorduk.sonra ablamin evine gidip sabaha kadar hem aglayip hem gulmustuk,aklima geldi simdi,tuhafti
eylül2023||
annem ölüyor,büyük ablam başka bir şehirde trafik kazası geçirmiş.burnu kırılmış,diğer ablamı doğuma almışlar,babamın tansiyonu fırlamıştı.hiçbir şey yoluna girmeyecek gibi hissetmiştim ama düzeldi,yine düzelecek,düşmemeliyim
lise sondayım.annem taburcu oldu ve enfeksiyon kapmaması gerekiyor,aynı evde olduğumuz için maske kullanıyordum.matematikçi herkesin içinde dikkat çekmek için maske mi takıyorsun korkma ölmezsin ayrıca çirkin duruyorsun haberin olsun demişti.aklıma geldi şimdi,at ağızlı herif
gazi hastanesinin arka bahçesinde morgu izleyerek allahım annem artık ölecekse ölsün en azından acı çekmesin diye dua ettiğim gece bile güneş doğmuştu ama bu gece hiç aydınlanmayacak gibi geliyor
cam dahi olmayan onkoloji odasında ölümüne adım adım yaklaştığımızı biliyorduk ama her sabah ve akşam anne bugün daha iyi görünüyorsun derdik.serum kablolarından kalpler çizdiğimiz odada acı çekişini izlemek eziyetti ama nefes aldığını bilmek huzurun tanımıydı benim için🪽
3 sene önce bugün her iki bacağımdan aynı anda ameliyat olmuş aylarca yürüyememiştim,patoloji sonucumun iyi gelmesi için gecelerce dua etmiştim.şimdi ayaktayım,yürüyebiliyorum.pes etmemem gerektiğini şu bildirimle tekrar hatırladım🤍
gecen sene bugun annem icin kan bekliyormusuz,bir torba kanin anneme can olusuna ve o kanin bir turlu bulunamayisina cok kez sahit oldum.on sekiz oldugumdan beri duzenli olarak kan veriyorum.sizde verin ne olur,siz eksilmezsiniz ama birileri hayat bulur🪽
vize haftasinda annem vefat ettigi icin kendi medeni+anayasa notlarini atip kimseyle paylasma lütfen sadece sen oku diyen mukemmel sinif arkadaslarim ben sizden raziyim🫶
@nefeeertiti
aşkın en güzel haline annemle babamın 32 yıllık evliliğinde şahit olduğumu düşünüyordum ama annem vefat ettikten sonra perişan gibi görünen babamda beş ayda yeni birini buldu.erkeklere özgü sanmıştım bu durumu ama sanırım karakter meselesi ya da aşk diye bir şey gerçekten yok
bir akraba arayip bugun annene gittim,cicekleri rengarenk acmis,ektigin sarmasiklar mezari sarmis cok guzeldi dedi.cicek gibi annemin yesermesine hic izin vermemisler ama ben yasadigim surece kabrinden ciceklerini eksik etmeyecegim soz💓
derbeder hissediyorum. asla toparlanamayacak kadar dağılmışım sanki. ölümün değdiği vücutlar olur ya annemden hatırlıyorum. rengi yavaş yavaş solar. dudaklardan başlayarak bir soğukluk yayılır tene. öyle işte. yavaş yavaş soluyorum sanki, hiç yeşeremeyecekmişim gibi geliyor
Tesettürlü kız, haşemasını giymiş, fotoğrafını binlerce erkeğin olduğu bu siteye atmış. 350 kişi de bunu yer işaretlerine eklemiş. Ebu Cehil’in karısı bunu yapmazdı ama bizim şallı bacılar kendilerini teşhir etmeyi çok seviyor.
evimizde yoksun,kokun kıyafetlerinden silinmiş,arıyorum açmıyorsun.gölgeleri sen sanıyorum.o kadar özledim ki boşluklarda bile seni arıyorum,bulamıyorum.neredesin.nasıl hiç varolmamışcasına silinebildin hayatımdan,halbuki birkaç ay önce saçlarımı okşayışını hala hissediyorum
arkadaşlarım twden nasıl birileriyle tanışabiliyorsun insanlar çok kötü bu devirde diyor sonra açıp dm kutumu gösteriyorum.çoğu yakınımdan gelmeyen güzel duaları,destekleri buradan alıyorum ben.sonra sen iyi birisin karşına da iyi insanlar çıkıyor diyorlar,hakikaten öyle🩷
hatırlamıyorum ama söylediklerine göre dört beş yaşlarından beri anneme papatyam diye sesleniyormuşum. o yüzden her özel günde anneme papatya alınır evimizin papatyası deyince annemm derdik. şimdi de toprağında can buluyor papatyalarınn🤍
ölüm düşmüş beden çaresizliği diye bir şey var.yavaş yavaş soğuyor,tamamen tepkisiz,rengi sarıya dönmüş,nabzı çok seyrek.beklenen gitme vakti geldi,o da farkında ama ne söyleyebilirsin ki sanki.sessiz sedasız gözyaşlarınla veda etmekten başka ne yapabilirsin
16 yasindayim,annem kemoterapi aliyor babamda yaninda.cok hastayim ama resit olmadigim icin muayene etmiyorlar.gelecek kimse de yok.basladim aglamaya. sonra doktor tesadufen gordu beni odasina aldi.yaklasik 40 dakika beni teselli edip her seyin duzelecegine inandirma calismisti..
gecen sene anneler gununde anneme aldigim bir fincan takimi vardi.annem kirilir diye kullanmazdi.ama her dolabi actiginda cok begendigini soyler tesekkur ederdi.sonra evimiz cenaze evi oldu.o fincanlardan ikisi kirildi.dun o kadinla babam kalan iki fincanla kahve icti.
benim şu an altı kişilik bir çekirdek ailem olmalıydı.ablam ve annem mezarda. diğer iki ablam başka yerlerde.babam bir başkasıyla.ben babamla aynı çatı altında geçmişteki bugün hayallerime ağlıyorum.mutluluk toprağın iki metre altında ama cansız sanki
bayram kombini falan yok. şeker gibi de olmayacağız bu bayram. zaten kimsenin şekeri de olamıyoruz. seker bu sıcakta erir de zaten bi de babamla küsüz ayrıca halam ve amcama maruz kalacagim. annem de yok. bayrammis...basi kopan dana benim kimsenin haberi yok
bugun yusufla bulusacaktik hoslandigini soyledigi kizi da cagirdim kaynassinlar diye,kaldirimda bizi birakip YOLUN ORTASINDAN yurudu.kiz diyo ki sanirim yusuf bizimle gorunmek istemiyor..Allah cezanizi vermesin erkekler
yagmur bize geldi.yemek yiyecektik.tursu var mi dedi.annemin kurdugu ama acmaya kiyamadigim tursu vardi onu cikardim.annenle tanisamadim ama onun yaptigi seyleri onun en guzel eseriyle yiyorum dedi cok duygulandim💓🌸🫀🌺
ilkokul ogretmenim ankaradan köye bilmem kaç kilometre yol gelip annemin tabutunu tasimisti.bir dakika bile elimi birakmamisti adam mukemmel biridir aklima geldi simdi🫶aradan neredeyse 10 sene gecmesine ragmen hala 7 yasindaymisim gibi yol gostermisti bana
Siz çocukken hiç mi bi öğretmen kalbinize dokunamadı hiç mi bi tanesinin sizi çok iyi anladığını hissetmediniz hiç mi bi tanesinden ayrıldınız diye ağlamadınız mesela bi tanesini bile mi sosyal medyada aratıp acaba bulur muyum diye içinizden geçirmediniz. Hiç mi birinin hatrı yok
ben babam benden vazgeçmez sanmıştım, vazgeçmedi zaten diyorlar ama ikna olamıyorum. istediğin bu değil miydi diyorlar evet diyorum. ama çok da zoruma gidiyor. iki kişi var içimde hep bir tartışma halindeler. özümde ben, yalnızım.
doktor hayatinin en kotu anini fotograf karesi olarak en ince ayrintisina kadar anlat dedi.babam odaya dogru ittiriyor.gordugum seyle bacaklarim hissizlesiyor yere dusuyorum.mavi carsafin altinda bir şişkinlik,ustunde bicak.vedalas diyip duruyor.ölünün ustu ortulur,annem nerede?
bugun bana senin en sevdigin tatli sutlac niye yemiyorsun dediler ve bir sey diyemedim,aylardir yemiyorum cunku en guzel annem yapardi ve en son ölmeden bir ay once o haliyle son oldugunu bile bile bana sutlac yapmisti
ben annemin gülmekten gözünden yaş gelse oturur ağlardım,herkes kanser tedavisi sürecinde annemden ziyade beni nasıl ayakta tutacaklarını düşünmüştü.ben annemin bağırsak torbasını değiştirdim,yoğun bakım sonrası bakımını da yaptım,ölüsünü de yıkadım,alışmak böyle bir şey galiba