asi sahnedeyken bir başkasına bakma cüretinde bulunan alaz soysalan istiklal mahkemelerinde yargılanacaksın soyadını da alacağız senin hiçbir şeyin kalmayacak
asi'nin perişan hâlde yattığı yataktan kendi acısını bir kenara bırakıp kardeşinin acısını sarıp sarmalamak için kalkmış olması alaz'ın gözünde çok değerli, çok hayran olunası. içinde yaşattığı, yaralarının üstünü bir türlü kapatamadığı o çocuğu şaşkına uğratıyor bu davranış
asi'nin alaz'ın kabuğunun altını gördüğü anlardan biri. o kabuğun altında kendi yerini de göreceği zamanlar için bekliyorum sadece. daha yeni başlıyoruz.
sadece asi'ye dokunmasına, yakınlaşmasına engel olunuyor ve asi ondan çekilip alınıyor diye delirmesine bakın. bu sahne beni geleceğe dair öyle umutlandırdı öyle keyiflendirdi ki