زخمهایمان را به حال خودشان رها کنیم. امشب هایده بخوان. بخوان که غم ما را رها نمیکند. امشب مرضیه بخوان. امشب بخوان که نیمهشبان تنها در دل این صحرا گمشدهی خود را میجوییم. آری همهمان گمشدهای داریم. گمشدهای که تمام عمر دنبالش میگردیم. من کیستم؟ آهی از سر ناتوانی و ناامیدی؟