neresi benim yerim bilmiyorum. nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim, bilmiyorum. sanki herkesin bir yeri varmış, herkes sığmış şu dünyaya da bir ben ait olduğum yerimi bulamamışım, bir ben sığamamışım dünyaya gibi hissediyorum.
Arapçada iki tür özlem vardır:
İştiyak: Geçici özlem çekmek.
Tehassür: İçini çeke çeke, kalbi yana yana büyük bir hasretle arayarak ve onun yolunu gözleyerek özlem çekmek...
Hiç İştiyakla
Tehassür bir olur mu..?
insta sarmiyo, dizi film bayiyo, yatmaktan yatakla butunlestim, arkadaslarimla bulusamiyoruz, flortte yok, twitter da bi yere kadar abi bu nasil hayat ya.