babamın mezarını temizleyip sularken yanında yatan iki amcanın mezarını da hep temizliyorum. sohbet ediyorum. hiç geleni gidenini görmedim. babamın komşusu belledim öyle hepsiyle muhabbet ediyorum. ölünce bile yalnızlık üzüyor.
babamı ziyaret ettiğimde oradaki bahçıvan her gün başka bir öğrencisi geldiğini söylüyor. nasıl bu kadar seveni var şaşırıyoruz diyor. cenazesinde bile camiinin içi dışı taşıyordu. iki evladı yoktu sadece birçok evladı vardı böyle..
@kayipgaIaksi
Nerden biliyorsun sen oradayken kimsenin olmamasi sen olmadiginda kimsenin gitmedigin anlamina gelmiyor kendini ovecen diye milletin akrabalarini yerme
az önce babamın bilgisayarında eski fotoğraflara bakıyordum. ilk fotoğraf 2010’da çekilmiş Beykoz/Çavuşbaşı. Babamın gezmeyi dolaşmayı en sevdiği yer. İkinci fotoğraf bu seneye ait. Babamın mezarlığının olduğu yer. Yine aynı yer. Beykoz Çavuşbaşı..
berbat bir gün geçirmiş bir şekilde marmarayda ağlarken elemanın biri babamın en sevdiği türküleri söylemeye başladı.. salya sümük ağlayan biri görürseniz peçete uzatın size zahmet