hiçbir duygunun sürdürülebilir olduğunu düşünmüyorum artık. öfke zamanla soğuyor, aşk zamanla bitiyor, sevdiğin şeyleri zamanla sevmiyorsun hatta sevmediklerini de sevmeye başlıyorsun.. her şey o kadar gelip geçici ki bazen hepsini kendim uydurmuşum gibi hissediyorum.
neresi benim yerim bilmiyorum. nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim, bilmiyorum. sanki herkesin bir yeri varmış, herkes sığmış şu dünyaya da bir ben ait olduğum yerimi bulamamışım, bir ben sığamamışım dünyaya gibi hissediyorum.
ufak bi tartışma yaşadık -benim çıkardığım bi tartışmaydı- eve dönerken üzüntüden 3 metro geldi geçti binemedim. oturdum öyle durakta. sonra söyle bi sey oldu🥹
her şey ilk haliyle güzel. sen, seni ilk sevdiğim halinle güzelsin, masumsun bir kere zamanın eli değmemiş sana daha. ben, seni ilk sevdiğim halimle güzelim. cıvıl cıvılım herkese neşe saçıyorum seni anlatma telaşındayım. sahi tüm bunları ben mi yaşamıştım?
hiçbir duygunun sürdürülebilir olduğunu düşünmüyorum artık. öfke zamanla soğuyor, aşk zamanla bitiyor, sevdiğin şeyleri zamanla sevmiyorsun hatta sevmediklerini de sevmeye başlıyorsun.. her şey o kadar gelip geçici ki bazen hepsini kendim uydurmuşum gibi geliyor.
neresi benim yerim bilmiyorum. nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim, bilmiyorum. sanki herkesin bir yeri varmış, herkes sığmış şu dünyaya da bir ben ait olduğum yerimi bulamamışım, bir ben sığamamışım dünyaya gibi hissediyorum.
ordan oraya savrulmaların bittiğinde umarım bir kapının eşiğine denk gelirsin ve seni ne içeriye alırlar ne de tam dışarda bırakırlar. çünkü bana yaptığın tam olarak buydu.
mesela ben çok gülerdim. çok konuşur, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. ama bir şeyler oldu sonra, gerçi bir şeyler hep oluyordu ama ben geç fark ettim işte, bazı konuları aşamadım, bazı şarkıları susturamadım, bazı cümleleri unutamadım.