Praat over partnergeweld/intieme terreur/dwingende controle. Vermoed je dat iemand in je omgeving slachtoffer is van dit geweld? Bel Veilig Thuis: 0800 2000
Als iemand geen controle meer heeft over jou, dan gaat hij proberen controle te krijgen over hoe mensen en instanties over jou denken.
Dit zie je vaak gebeuren in situaties waarbij iemand zich onttrekt aan de dwingende controle van haar partner/de relatie beëindigt.🧵
Ik heb mijn kinderen heel lang verteld dat mensen die ik een cabrio rijden, geen geld hebben voor een dak.
Dat medelijden in hun ogen als er weer eentje voorbijreed vond ik zo grappig. Vooral omdat de knipogende bestuurder dacht dat het blikken vol ontzag waren.
Ja ik heb heel veel gelukkig ogende foto’s uit die ellendige tijd.
Nee ik was niet gelukkig.
Ik was iemand die zich minuten na ‘n mishandeling wist te herpakken.
Dat is wat je zag. Je zag geen geluk, maar het vermogen om mij staande te houden. Van binnen was ik kapot.
Als je achter de voordeur wordt mishandeld, is er één ding erger dan de mishandelingen die je ondergaat. En dat is het gedrag van de dader op zijn werk en buitenshuis: dat van een ogenschijnlijk rustige, vriendelijke en deskundige man. Het ‘Hij? Neeeee, dat geloof ik niet’ type.
Op de fiets naar huis vond ik een man gehurkt tegen een schutting. Ik stapte af, ging bij hem zitten en vroeg hoe het ging. Pas na minuten zei hij iets, maar ik vetstond het niet. Hij keek me aan grauwe huid, boze blik. Zijn voorhoofd vol bloed. ‘Waar maak jij je druk om.’
@Dikke_Dries
Er zijn ambtenaren die weekenden doorhalen om bezorgde Nederlanders van informatie te voorzien, vragen te beantwoorden en hen wegwijs te maken in regelingen die in recordtijd voor hen zijn opgetuigd. Ik gok dat er weinig tijd is voor koffie, misschien kun jij iets liefs doen? 😉
Het tijdperk van oma (2 december 1931 14 januari 2022) eindigde vannacht vredig. Ze vroeg zich af waar opa bleef, want hij had al thuis moeten zijn. Wat een fijn idee dat haar grote liefde die tot het einde liefdevol naar haar lachte, toch thuiskwam en haar ophaalde. Dag omi.
‘U doet niets strafbaars, maar uw ex-partner blijft contact met ons opnemen en zeggen dat u iets verkeerds doet. Ook schakelt hij mensen in zijn omgeving in. Wellicht kunt u iets minder verhalen delen over huiselijk geweld?’
We hebben nog veel werk te verzetten mensen.
De centjes van oma (90). Een jaarlijkse traditie. Ik besteedde ze dit keer aan sieraden. Eerst aan mooie oorbellen, daarna aan een bijpassende ring. Met dank aan
@artbydaan
❤️
‘Zou het op ons voorhoofd staan? Ik beland heel vaak in dit soort situaties’, zei ik. De fietser: ‘Je hebt mensen die handelen en mensen die niet handelen. En wij zijn mensen die handelen. Zo is het nu eenmaal verdeeld.’ zei de fietser.
@Midago3
@dirk_hoekstra
En doorpakken. Politie adviseerde mij een stopgesprek met pleger te voeren, dat was brandstof voor nog meer ellende. Terugkijkend op alles, had ik aangifte moeten doen. Geef je vriendin een hele dikke knuffel en een sterkte voor morgen. 🧡
Heb je nou echt zo weinig foto’s van jezelf, dat het noodzakelijk is om foto’s op je datingprofiel te zetten waar je naast een stuk wang en een pluk haar van je ex staat te stralen?
Even de podcast luisteren waar
@SanderQuote
voor wordt gefileerd (of de hele reeks bingen). De podcast is Heerlijk grappig en informatief. En: je gaat met eigen oren ervaren hoe supersneu het uitvergroten van het Alexia-zinnetje is. Hier de link:
Voicemail vol doodsbedreigingen, mails naar mijn vriendin met als boodschap dat ik een pedofiel ben; de even smerige als voorspelbare lastercampagnes van Forumrechts en hun mediaportaaltjes wennen nooit.
Waarom hebben we formats zoals Uitstel van Executie nodig om mensen uit verschrikkelijke bureaucratische mallemolens te redden? Ik word er zo verdrietig van.
#uitstelvanexecutie
@Inge_IKcc
Wat moet dit voor jou als moeder hartverscheurend zijn. Ook omdat zij zelf toe moet zijn aan de stap. Zodra je dit forceert, ben je haar kwijt. Luister onbevooroordeeld en schrijf alles, alles op. Met tijden en data. Ik voel je verdriet.
Als je vaak geschreeuw of gehuil hoort vanuit een huis tuin of keukenraam en denkt: ‘Ik bemoei me er niet mee.’
Bemoei je er alsjeblieft wel mee.
Bel Veilig Thuis, da’s de beste bemoeienis zonder cowboygedoe die je de slachtoffers kunt bieden: 0800 2000
(Ik was slachtoffer)
@SaskiaVeldhuis
Even een post maken waarin je zegt dat je er nog twee daagjes aan vastplakt en de kinderen zich prima vermaken in de bench, met een bakje water en wat broodkorstjes.
@annetwerk
Exact de reden waarom ik dit doe. En soms beseffen mensen niet eens dat zij er in zitten, de posts maken hen langzaam bewust en bevrijden hen. Dankjewel ❤️
Ik zit nog even B&B Vol Liefde terug te kijken, maar die Noor hé, daar kunnen worstelaars met grenzen nog wel een punt aan zuigen. 22 jaar en al zo gezond strepen trekken is bewonderenswaardig. Ze is mijn alltime favorite.
@roosvanvugt
Zo frustrerend. Hier fietst dochter (14) al twee weken een straat om, omdat de mannen die op haar schoolroute (in Bolsward centrum) aan het werk zijn, haar naroepen. Ik zit al dagen te broeden wat ik ermee zal doen.
In de deuropening kijken naar hoe de mooie sterke dochters samen al keuvelend naar de binnenstad wandelen. Het geluk kan me soms overvallen als een warme hand van een dierbare op m’n schouder. We zijn er nog en ik kan hier met geen pen beschrijven wat dit voor ons betekent.
@Japked
Dat je zit te voeden, de pakketbezorger op het raam blijft rammen -je zit op de bank dus doe open - en dat je van jezelf niet wist dat je in staat was om met één tiet bloot en een lurkend kind er aan, zonder schaamte een pakket van een vreemde in ontvangst te nemen.
‘Soms vraag ik me wel eens af of ik het wel goed heb gedaan, een goede moeder ben geweest. Of ik betrokken genoeg was, genoeg luisterde’, zegt mama. Zij zit naast me in de auto.
‘Dat je je dit afvraagt, geeft aan dat je het goed hebt gedaan.’ ‘Echt waar?’ Zegt ze.
‘Echt waar.’
‘Blijf je er nog wel even bij? Want ik wil nog even met je kletsen.’ De meldkamer hing nog aan mijn rechteroor en hielp me met checken van ademhaling en temperatuur. Ik was op mijn hoede, want de onfortuinlijke was gewoon echt niet blij met mijn bemoeizucht.
‘Nou’, zei ik, ‘het is koud, donker, je zit op de grond en hebt een wond en ik wil je zo niet alleen laten.’ Een meneer kwam op de fiets bij ons staan. ‘Hoe heet je?’ Vroeg ik de onfortuinlijke. ‘Dat gaat je geen donder aan, ik wil bij mijn vriendin slapen.’
Dè bevestiging van het feit dat je in een disfunctionele schoonfamilie zit en moet maken dat je wegkomt: als de familie van je mishandelaar hem niet stopt, gedrag ontkent en ineens veel sympathie heeft voor hem, terwijl het contact dat zij met hem hadden altijd problematisch was.
De ambu kwam in stilte, zoals afgesproken. Een van de medewerkers was lang en knap. Met een zaklamp bescheen hij het gezicht van de onfortuinlijke. De knappe en zijn collega hesen de onfortuinlijke op. ‘We redden het hoor en vinden wel uit waar hij woont’, zei de knappe.
Mishandelingen gaan geraffineerd en hevig door na je vlucht en vooral als je gaat praten/aangifte doet:
1. De dader doet er alles aan om je buiten het oog van instanties angst in te boezemen.
2. De dader maakt er zijn levenswerk van om zich te profileren als ‘n slachtoffer.
‘Kijker?’ ‘Je praat alsof we op televisie zijn.’ Ik moest van binnen lachen. Van de wereld zijn, boos doen en tegelijkertijd in staat zijn om een gevatte opmerking te maken. ‘Niks geen tv hoor’, zei ik. ‘Dit blijft anoniem en tussen ons.’
Ik denk aan prima oud-collega die het tijdens de fusie van John de Mol Producties en Joop van de Ende opnam voor mensen met tijdelijke contracten.
En aan zijn: ‘Middagje vrij?’ Als je om 17.30 het pand verliet.
Doe normaal met je: ‘Ik mag hem niet, maar...’
#peterrdevries
@robert_ilbrink
Je beschrijft mijn drijfveer mooi 🧡. Ik durfde door verhaal van ‘n ander ook te gaan. Praten = moedig. Vaak ontbloot je iets wat al generaties lang in een familie zit en met kracht onder water wordt geduwd. Intimidaties die je ten deel vallen als je praat, zijn niet mals.
‘Misschien kunnen we erachter komen waar je heen moet’, zei ik. Ik belde de meldkamer en ze zouden een ambu sturen zonder toeters en bellen. Want meneer kwam wel wat angstig en verward over. Tijdens het meldkamergesprek viel hij naar rechts. Ik stutte zijn lijf met mijn arm.
@Arinkaaaah
Boerendochter hier: dit geluid nog nooit gehoord. Vreselijk. Melden, echt.
Het kan wel zijn dat de watervoorziening aan andere kant van het land zit (maar daar hebben die koeien daar dus geen reet aan).
Aan alle kanten zo laks dit.
Er bestaan van dus mensen die een gewelddadig persoon analyseren als ‘een vriendelijke man’ op basis van een zwaaitje in het voorbijgaan of een paar uurtjes in de week samen sporten. En die analyse dan terugkoppelen aan degene die 24/7 doodsangsten uitstond.
🖕🏽 🖕🏽
@overlistener
is het een idee om jouw column op tafels neer te leggen waaraan gesprekken over gesprekkenthuiswerkvergoedingen plaatsvinden? Met als voorstel om de vergoeding vanaf een bepaalde salarisschaal te storten in een Warmhuisfonds?
@LindaMiriam
@roosvanvugt
Goed gesprek gehad met twee stratenmakers. Meteen begrip, overduidelijk geen deel van het probleem. ‘Ik heb zelf dochters, ik snap je.’ Ik heb ze gevraagd om tijdens de pauze het probleem in de groep te gooien en collega’s die het doen, aan te spreken. Gaan ze doen.
Een relatie met een gewelddadig persoon betekent niet dat er altijd ellende is. Het zijn de continue extreme schommelingen die je altijd stress bezorgen en je ook op fijne momenten in de greep van alertheid houden. Die alertheid is verwoestend voor je gezondheid.
@sheilasitalsing
Vraag hen om een foto van hun huis, evt. kinderen op te sturen, het laatste bankafschrift en een kopie van hun waardigheid. Als zij dat hebben gedaan, dan mail je hen terug: ‘En dit neem ik jullie binnen nu en een jaar in pijnlijke, vernederende stapjes allemaal af.’
Mensen maken zich druk om de veiligheid van het tbs-systeem. Ik maak me druk om de huis-tuin-en-keukenpsychopaten die op geraffineerde wijze precies goed genoeg onder de radar blijven, daardoor nooit gedwongen onderzocht hoeven worden, maar maatschappelijk wel veel schade maken.
‘Waar op zijn hoofd zit de wond?’ Vroeg de man van de meldkamer. ‘Voor de kijker links, hoog boven de wenkbrauw’, zei ik, terwijl ik van dichtbij keek of de wond open stond. Er was te veel bloed om het goed te kunnen zien. De huid van de onfortuinlijke was nog steeds asgrauw.
De man op de fiets en ik keken hoe ze in het donker naar het licht van de ambulance wandelden. ‘Ik ga nog even een kerstkaart bij een vriendin brengen’, zei de fietser. ‘Want daarvoor was ik hier.’ Hij vertelt hoe hij in de zomer nog een gewonde fietser bijstond.
Mijn moeder: ‘Als ze een Senseo in het vakantiehuis hebben, dan cancel ik de hele bende.’
Hahahaha, als mijn moeder dit zegt dan hou ik nog meer van d’r.
(Als iemand vraagt: ‘Wil je koffie?’, dan vraagt ze soms ook: ‘Bedoel je koffie of senseo?’)
@TheRebelThePoet
Twijfelachtig voordeel: onder jouw tweets poppen de twitteraars op die mij buikpijn bezorgen en die ik dan direct kan blokkeren. Respect voor je geduld! Veel positiviteit gewenst.
En vergeet niet: daders investeren vaak geen tijd in hun herstel, maar doen er alles aan om hun slachtoffers te laten zwijgen en hun imago te beschermen. Dat is een terugkerend patroon bij huiselijk geweld. Devalueren van de slachtoffers tot stalkers en gekken hoort daarbij.
Ja ik heb heel veel gelukkig ogende foto’s uit die ellendige tijd.
Nee ik was niet gelukkig.
Ik was iemand die zich minuten na ‘n mishandeling wist te herpakken.
Dat is wat je zag. Je zag geen geluk, maar het vermogen om mij staande te houden. Van binnen was ik kapot.
Voorzichtig tilde ik zijn capuchon op, om te kijken of er op zijn hoofd meer wonden zaten. Er was niets te zien. Ik bleef naar zijn handen kijken, bedacht op een klap voor mijn hoofd. Die handen waren gelukkig nog wel lekker warm.
De politie voert bij stalking door een ex vaak eerst een stopgesprek. Wat te weinig wordt beseft: als de stalker gedragsproblemen heeft en ook nog slim en geraffineerd is, dan is het stopgesprek juist de brandstof voor meer ellende. Geknakte ego’s zijn tot alles in staat.
Een helaas veel voorkomend fenomeen als je uit een relatie stapt met een zeer berekenende en gewelddadige partner: jouw mishandelaar framet jouw vlucht voor het geweld als een gelijkwaardige en voor beiden zeer emotionele breuk. Dit kan zeer schadelijk zijn. 🧵
Jullie vragen mij nav mijn posts over de ellendige tijd of ik veilig ben. Ik ben in zoverre ok, dat ik mentaal fit genoeg ben om de intimidaties vaak met een koel hoofd te negeren. Ik ben een gelukkig mens, geniet van bloemen en de blauwe lucht en hoor soms in de verte gerommel.
M’n moeder is niet zo dol op de donkere maand december. Dat compenseert ze met licht en versiering.
Zij stuurt me net de foto’s van haar tuin en ik kan hierbij bevestigen dat de kop van Texel ook dit jaar vanaf zowel Uranus, Jupiter als Mars uitstekend is te zien.
En bedankt
@PostNL
!!! Blijf je notabene thuis omdat ‘t pakket tussen 12:00 en 14:00 uur wordt bezorgd krijg je dit bericht! Er is geen bezorger aan de deur geweest, laat staan in de straat! Ben zwaar over de zeik hiervan! 😡
Zaterdag stapt de oudste dochter (16) op het vliegtuig naar Spanje om met een vriendin een opleiding Spaans te volgen. Haar zelfstandigheid overvalt me en ik ben tegelijkertijd trots.
Het ‘stevig loslaten’ (credit voor deze mooie woordcombinatie: Merel Morre) is begonnen.
Hulpverleners en politie herkennen deze dynamiek onvoldoende. Waardoor zij het slachtoffer niet helpen en haar een aantal gevallen zelfs adviseren om haar recht als slachtoffer niet te halen.
NEE Lieverd, het geweld dat je partner tegen jou gebruikt is niet jouw schuld. En het wordt ook niet minder als jij je ‘beter’ gedraagt. Ook al zegt hij dat elke week. Dus get the hell out of die relatie. Praat met je bestie, schakel hulptroepen in en vertrek zonder aankondiging.
Het delen van ervaringen met partnergeweld door een berekenende manipulatieve dader maakt veel los. Ik krijg veel berichten van vrouwen die hetzelfde meemaken. Veel van hen durven hun verhaal niet openlijk te delen.
Groot probleem + angst + taboe: gevaarlijke combinatie.
Net niet cum laude geslaagd met een gemiddelde van 7,92. Dat wordt voor straf vroeg naar bed!
Hahahaha geintje natuurlijk.
Geslaagd!!! Apetrotse ouders hier en een blij kind.
Buurmeisje ook geslaagd, er wapperen nu twee vlaggen in de straat
Hoop dat onderstaand verhaal van
@chrisklomp
duidelijk maakt hoezeer de regie over je leven weg is als je aangifte doet wegens geweld/verkrachting tegen een belager met macht, een ogenschijnlijk onkreukbaar imago en een beangstigende hoeveelheid geraffineerdheid.
Ik zie mensen tweeten over hun keuze om naar de wadden te reizen. Want: rust, ruimte, afstand en dus veilig voor het virus... Ik - geboren op Texel, mijn ouders en vrienden die daar wonen missend, want het advies luidt ‘blijf thuis’ - heb daar zo ontiegelijk veel moeite mee. 😔