“Çünkü benim karanlığımda onun parmak izleri vardı, benim karanlığımı birlikte örmüştük. Beni kendisine benzetmişti, beni karanlığına katmıştı, beni kendisinden daha kara yapmıştı.
Şimdi o karanlığın ortasında ellerimde kanla oturuyordum.”
Ceren Melek’in kaleme aldığı “Ateşpare