Dünyanın en hüzünlü hikayesi,sanmaktır. İyi sanmak,hep kendi gibi sanmak,gitmeyecek sanmak,sevildiğini sanmak,güzel günlerin bir gün geleceğini sanmak...İşler yolunda gitmese de insan,sanmak denen o türküyü söylemeye devam eder. Çünkü bilir ki,yaşama tutunduğu narin bir daldır o.