Bir iç çekişlerin vardı senin, karanlıkların ardından topladığımız. Bir sevişlerin vardı, bir gülüşlerin vardı. Az güler, tam güler, gülüşünle bakışlarınla doyururdun karnımı. Tok hissederdi insan, sen dokunduğunda. Aynı gökyüzüne bakma çabasıyla, seni beklerdim sabahlara kadar.