zeki demirkubuz 'Yeraltı' filmindeki yemek sahnesi hakkında:
“Tüm Türk sineması toplansa 'Yeraltı' adlı filmimdeki yemek sahnesini çekemez. Hala aynı şeyi düşünüyorum.”
dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. insanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum.
ne çabuk dağılıyor benim düşüncelerim. ne kolay yıkılıyor benim inançlarım. ne kadar sık değişiyor benim kararlarım. ben her şeyi ne çabuk unutuyorum. ben her şeye ne çabuk alışıyorum.
bazen durduk yerde bir olayın bütün yaşamımı değiştireceğine inanırdım. en çok da bu mecburi eve dönüşler sırasında, tam kapıda yakalardı bu duygu. eşikte öylece kalır, gözlerim dalar, çocuksu bir umutla bir şeylerin olmasını beklemeye başlardım.
kalbini ve ruhunu vererek sevdiğinde kaybedecek bir şeyin olmamalı. en büyük fırtınaları ve çöküşleri yaşıyorsan dayanmalısın. yaşamalısın. kaybetmelisin. defalarca.
-size psikolojimden söz edebilir miyim hocam?
+istiyorsan tabii.
-kafam karmakarışık hocam. 22 yaşındayım. 22 yıldır etrafıma bakıyorum. nefret, kavga ve ölüm. ölüm diyorum. düşünebiliyor musunuz? bizler edebiyat okuyoruz. yeryüzünde yazılmış en güzel şiirlerden haberimiz var.