insan neye niyet ederse onu yaşıyor. akademide kalmak isteyen kalıyor, evlenmek isteyen evleniyor. benim gibi hiçbir niyeti olmayanlar da bir yere varamadan öylece duruyor
avusturya’ya geldiğimden beri birkaç arkadaşım dışında kimsem olmadığı gerçeğini kabullendim. insan nereye gidersem gideyim etrafımdaki kalabalık hep devam edecek sanıyor, etmiyor
bir başkasının hayatını, zevklerini ve hobilerini kopyalamaya çalışan, sosyal medya kültürünün kölesi olan insanların karakter gelişimini tamamlayamadığını düşünüyorum, günaydın 💌
dünyaya ait bütün çabalar bir sarsıntı ile yerini yalnızca yaşama çabasına bırakıyor. gün sonunda ise yüz yüze geldiğimiz tek gerçek ölüm gerçeğinden başka bir şey olmuyor
tüm bu kötülüklerin içinde neye üzülüp, sinirleneceğini bilemezken her an bir başka olay çıkıyor. bu bir yürek çöktüntüsü değil artık, geleceğe olan inancını yitirme, insanlığa olan inancını yitirme, sonunda ise aklını yitirme