من واقعا ۱۸ تا ۲۱ سالگیمو زندگی کردم
سفر رفتم
رشته ای که دوست داشتمو خوندم
کار کردم
تجربه کردم
گم شدم و حتی خیلی جاها ترسیدم
خطا کردم،آسیب دیدم و ازش زنده بیرون اومدم
یاد گرفتم وفکرکنم بزرگ شدم
و همه ی اینا انتخاب من بوده و من مدیون خانواده ایم که دخترشون مهم تر از حرف مردم بوده