Türkçülüğün herhangi bir parti ya da grubun tekelinden bağımsız olarak, halkın göğsünden yeniden saf bir şekilde yükselmesi; foncuları, ılıkları, sol lümpenleri acayip telaslandırdı. NE MUTLU TÜRK'ÜM DIYENE..
Bu kampüste kafa kafaya tokusturdum diye örgüt mensupları canımı alıyordu. Şimdi bozkurt işareti yapıyorlar. Fakülte kantinlerinde apo posterleri asılıyordu bizim zamanımızda. Resmen karşı devrim olmuş
Bugün körpe danam öldü, annesinin ona ağlaması yüreğimi dağladı. Sonra düşündüm Filistin'de, depremde herhangi bir doğal afette çocuğunu, eşini, yakınını kaybeden insan nasıl dayanıyor bu acıya.
Yine ülke olarak milli takımı final niteliği taşıyan bir maç öncesi daha maça çıkmadan eledik. Basit bir antrenman görüntüsü bize aradığımız kaosun fitilini ateşlemeye yetti.
Ayakkabısı olmadığı için okula terlikle giden ve bu yüzden arkadaşları tarafından dalga geçilen çocuk:
“Niye gülüyorsunuz? Babam yok, babam olsaydı bana ayakkabı alırdı.”
Yaşlı insanlar zamanında yokluğun pençesinde büyüdükleri için, tekrar aynı yokluğa düşme korkularını bir türlü uzerlerinden atamıyorlar. Anadolu insanında derin bir yoksulluk travması vardır.
telefon aldım. babam bugün kaça aldın diye sordu, 35 dedim "yazık çok yazık, o kadar ayakta kaldığına yazık 5 bin liraya Samsung alsan nolcaktı illa o kadar para vermen şart mıydı, ilerde çok pişman olcan da iş işten geçicek" diyo. Bu yaşlıların ekonomik algısı neden kıt?
Kampüs Cadıları, PKK'nın sivil toplum kuruluşudur. Nerde vatan haini bir orospunun başı derde girse bunlar piyasaya çıkıyor. Ama gariban bir Türk kızı ölmüş kalmış umurlarında olmaz.
CHP çok büyük marka parti ama, gel gör ki canım parti genel başkan konusunda yüzü gülmüyor, şu partiye gerçek bir başkan görmeden bu dünyadan gözümüz açık gidecek.
Madem söylemeye gücün yetmiyor, o zaman partiyi kapat, "söyleyemiyorum" sözü bir siyasi parti liderinin sözlüğünde olamaz. Dernek başkanı değilsiniz, siyasi parti liderisiniz.
Hapishaneden nasıl çıktığını biliyorum. Ne yazık ki yazamıyorum. Sen, kocan ve benzerleriniz 85 yaşında kadınların kağıt mendil satarak kiralarını ödemeye çalıştığı, pazar yerlerinde çürümüş meyvaları toplayarak karnını biraz doyurabildiği bir ülkede hak etmediğiniz ve
Özellikle büyük şehirlerde benim dönemimde ne kadar kürt öğrenci varsa bi yerlere kapak attılar. Ayrımcılığa uğrayan varsa o da gariban Türk Anadolu çocukları. Bu ayrımcılığı iliklerime kadar hissettim
Şu gördüğünüz mahalle kırk yıldır harabe ve ıssız bir yerdi, eski sahipleri geri döndü yeni evler yapıldı. Eğer köylerinizi boş bırakırsanız birkaç yıl sonra oralara mülteci yetlestirilmeye başlanır. Topraktan ayağınızı kesmeyin.
Paranın kıymeti yok ya, insanlar oluk oluk para harcıyor; nasıl olsa biriktirsen de ne ev, ne araba hiçbir şey alamıyorsun. Bari yiyip içip gezim moduna geçti insanlar.