Γλαρονια(καρατζαδες) που ξεψύχησαν αγκαλιά στην λίμνη της Καστοριάς κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι από το νότο στο βορρά, ολοκληρώνοντας τον κύκλο συντροφικότητας τους.
“Πρέπει να ταξιδεύουμε» έγραφε ο Μονταινιος.
«Μας κάνει πιο σεμνους» πρόσθεσε ο Φλωμπερ.
«Ταξιδεύουμε για να αλλάξουμε, όχι τόπο αλλά ιδέες» υπερθεμάτισε ο Ταιν…
Ποτέ δεν σε μισεί, δεν σε εκδικείται και δεν σε προδίδει η Μοναξιά.
Άλλωστε πώς θα μπορούσε να το κάνει, αφού μαζί της ήρθες στην ζωή και μαζί της θα φύγεις απ' αυτήν.
Μια μέρα τον χρόνο γιορτάζει ο άνθρωπος την παγκόσμια μέρα του σκύλου, 365 μέρες τον χρόνο γιορτάζει ο σκύλος την παγκόσμια μέρα του ανθρώπου.
Μάλλον δεν είναι ο άνθρωπος φιλοζωος, αλλά ο σκύλος φιλάνθρωπος.
Απο τις συγκλονιστικοτερες φωτογραφιες του 20ου αιωνα.
Απ'τη μια αποτυπωνεται η ανοδος του κτηνους και την ιδια ωρα μία και μόνο ψυχη σηματοδοτει την ελπίδα που θα το καταστρεψει.
Σαν σημερα ο August Landmesser παραμενει απαθης στο καλεσμα του Χιτλερ.
Ισως ο,τι πιο συγκλονιστικο εχει αποτυπωθεί σε εναν πινακα σχετικα με την ανθρωπινη ικανοτητα για την απολυτη καταστροφή.
Σαν σημερα πεθανε ο προφητης του 20ου αιωνα Παμπλο Πικάσο.
Δεν πρέπει να μένουμε μόνο στο χειροκρότημα και οι άνθρωποι αυτοί τον υπόλοιπο χρονο να ζουν μόνο με την δύναμη της ψυχής τους.
Υπερολυμπιονικες πρέπει να λέγονται και όχι παραολυμπιονίκες.
Γιατί είναι υπεράνθρωποι και όχι παρανθρωποι.
Τα σκυλια του ηλιου(Sundogs) ειναι εγχρωμες κηλιδες φωτος λογω της διαθλασης του στον παγο(παγωμενη Nebraska, στην Ελλαδα σπανια βλεπουμε τετοια φαινομενα)
Σαν σημερα εγκαινιαστηκε ο "ανθρωπινος ζωολογικος κηπος" με "εκθεματα" ανθρωπους απο το Κονγκο. Οχι τοσο μακρια, το 1958 στο Βέλγιο, που τωρα χτυπαει η καρδια της Ευρωπης και "διασημες" προσωπικοτητες διαγκωνιζονται να βρεθουν σ' αυτην την κοιτιδα πολιτισμου με την ψηφο μας.
Επίκαιρος γενέθλιος Γκαιτε με το βασανιστικό ερώτημα του Φάουστ που διαπερνά και το δικό μας παρόν:
Η ανάπτυξη που συντελείται χωρίς να λογαριάζει το συμφέρον του ανθρωπου δεν είναι παράδοξο να γεννάει τέρατα;
Μια φωτογραφια συμβολικη που απαντα στην ερωτηση "��ιατι δεν εμειναν εκει να πολεμησουν".
Γιατι η ζωη ειναι μια στιγμη, αλλα και μια στιγμη μπορει να ειναι ολη η ζωη.
Δυστυχώς έτσι είναι ο άνθρωπος.
Κοιτάω το φεγγάρι και εκστασιαζομαι απ' το φως και την λάμψη του.
Δεν αισθάνομαι την παραμικρή επιθυμία να σκεφτώ ότι δεν αξιζει το φεγγάρι το θαυμασμό μου αλλά ο ήλιος, γιατι το φωτίζει.
Δυστυχώς έτσι είναι ο άνθρωπος.
Στην βιβλιοθηκη της Ουτρεχτης φορτιζονται οι ηλεκτρονικες συσκευες κανοντας ποδηλατο. Και οχι, δεν αναφερει η Ολλανδεζα Δομνα τις επιταγες του Π.Ο.Υ., απλα επικρατει η λογικη του μικροτερου οικολογικου αποτυπωματος
October had the tremendous possibility. The summer’s oppressive heat was a distant memory, and the golden leaves promised the world full of beautiful adventures. They made me believe in miracles......
Κάπου κάπου πρέπει να φεύγεις από την ανθρωποβοη, να χάνεσαι.
Σε μια δική σου κρυφή ακρογιαλια με την λυτρωτική καθάρια θάλασσα, για να αισθάνεσαι άνθρωπος...
Μπορεί οι άνθρωποι να μην προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι όταν είναι ευτυχισμένοι, σε πολλους όμως ο νους τώρα ταξιδεύει εκεί που όταν ηταν παιδιά εκαναν όλη μέρα βουτιές
A perfectly timed shot captures the moment a folk of birds takes the form of a giant bird.
Complexity, order and thus beauty in the natural world come for free!
Ο απιαστος έρωτας που που σαν όνειρο ραντίζει την χρυσόσκονή του στην λίμνη της Βόλβης.
Πριν ακριβώς 5 χρόνια πέθανε ο Σταύρος Τσιώλης που μας χάρισε μια από τις καλύτερες ατάκες του σύγχρονου ελληνικου κινηματογράφου
Όταν είσαι μικρός και τρως την μπουκιά που έχεις μοιραστεί, σου φαίνεται πιο γλυκιά και από την Θεία Μετάληψη. Τώρα που έφτιαξα μια φέτα ψωμί με νερό και ζάχαρη δεν μου φαίνεται το ίδιο, ίσως γιατί δεν έχω με κάποιον να την μοιραστώ
Οχι, η κατασταση που εχουμε περιπεσει δεν λεγεται βολεψακισμος, ισαποστακισμος ή περαβρεχισμος. Λεγεται παραιτηση ή και καταθλιψη και ουτε το γέλιο αυτων που μας εφεραν εδω δεν ειμαστε ικανοι να σταματησουμε.
Το 1932 ο Aldus Huxley εγραψε τον "Θαυμαστο Καινουριο Κόσμο",περιγραφοντας την μελλοντικη κοινωνια που το ανθρωπινο συναισθημα εχει εξαφανιστει.Οι πολιτες δεχονται παθητικα κάθε μετρο.90 χρονια μετα ας το (ξανα)διαβασουμε(ας παρω το χαπι μου να λεω"ολα καλα,εχω ψυχικη ισορροπια")
Από μικρός ηθελα μια μπαλα ρετρό. Ονειρευόμουν ότι την κλωτσούσα κι ένας κόσμος χαράς ξεχύνονταν μπροστά μου.
Μια βδομάδα έχει περάσει από τότε που την πηρα.
Δεν θέλω ομως να την κλωτσησω.
Για το παιδί που κοιμάται μέσα μου την αγόρασα.
Καμία όρεξη δεν έχω να του την κλέψω.
Μάρτυρας:Συγγνώμη αν μακρηγορω, αλλά αυτή ε��ναι η ιστορία της ζωής μου.
Πρόεδρος:Το καταλαβαίνω,πολλοί θέλουν να πουν την ιστορία της ζωής τους, αλλά λίγο πιο σύντομα.
Η μάρτυρας είναι η Βαρβάρα Βουκακη που ο άνδρας της και τα δύο παιδιά της απανθρακωθηκαν στο Μάτι.
Χωρίς λογια.
Πόσοι έρωτες να άρχισαν και να τελείωσαν εδώ , ποιά μοναξιά να έγινε ανάμνηση,ο καφές ακουμπισμένος στο πλάι και το βλέμμα ψηλά στα κλαδιά στο θρόισμα των φύλλων. Οι σκέψεις μπορεί να μην μπαίνουν σε σειρά αλλά σίγουρα κάτι άλλαξε μέσα σου!
Η σημερινή εποχή δεν έχει ηρωες ούτε αντιηρωες.
Μόνο ραγισμενους ανθρωπους που είναι γράμματα δίχως παραλήπτες, λύπη αφημένη στην πλάτη ενός χελιδονιού.
Χρειάζονται μια σπίθα χαιρετισμου στην παλάμη πότε πότε για να λιώσει η αγωνία που έχουν στην ρωγμή κατάστηθα.
Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουμε στα χειλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί και γελασμενοι
Σολωμός Σολωμού
Τετάρτη 14 Αυγούστου 1996.
Ναι υπάρχουν δειλινα που δεν νυχτωνουν. Στεκουν ακίνητα και με το μενεξεδί τους φως περιπαίζουν τους ισκιους και τις απειλές που ξημερώνουν τις μέρες μας.
Η φθινοπωρινη αναμνηση φερνει στο νου την πυκνη στρωση των μπρουτζινων φυλλων, με τις ακτίνες του ηλιου να προκαλουν μια βροχη απο μικρους διαμαντενιους ρομβους
Δυο μεγαλους δασκαλους ειχα στην ζωη μου. Την μερα και τη νυχτα. Η μερα μου έμαθε τι πρεπε να γίνω και η νυχτα τι πρεπει να μην γίνω. Γι' αυτο φιλω το χερι της νυχτας.
Στη ζωή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι. Οι απαισιόδοξοι έχουν συνήθως δίκιο. Αν όμως η ανθρωπότητα έφτασε ως εδώ, αυτό το χρωστάει στους αισιόδοξους.
Karl Popper, από τους σημαντικότερους φιλοσόφους της επιστήμης του 20ού αιώνα, γενέσιον
Στα αγγλικά petrichor είναι η μυρωδιά της βροχης. Όπως το χώμα αντιδρα στην πρώτη δροσιά, έτσι και οι ξαναμμενες ψυχές μας στο πρώτο συναισθημα, στην πρώτη στάλα αγαπης. Ο μάγος Σεπτέμβρης ας μας χαρίσει ένα petrichor κι όσο παει.
Σαν σήμερα πρώτοπροβλήθηκε η Γέφυρα του ποταμού Κβάι.
Πάνω από τα μνημειώδη έργα βρίσκεται ο πόνος και το αίμα χιλιάδων ανθρώπων, που η ιστορία δεν βρήκε χώρο να τους αφιερώσει.
Η Γέφυρα ίσως συμβολίζει κάτι που ο πόλεμος αδυνατει να υποτάξει στα κελεύσματα του.